شناسایی و اولویت بندی عوامل ایجادکننده آنومی سازمانی با استفاده از فن دلفی فازی

سازمان ها یا محیط های کاری به عنوان پدیده هایی اجتماعی می توانند دچار بی هنجاری ، بی نظمی و نهایتاٌ فروپاشی ساختارها و بی سازمانی نهادینه شده شوند که از لحاظ نظری به این پدیده آنومی سازمانی گفته می شود. از این رو پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویت بندی عوامل بوجودآورنده آنومی سازمانی در سازمان های دولتی انجام پذیرفت. این تحقیق از نظر روش ترکیبی و از نظر نوع پژوهش این تحقیق قیاسی استقرایی است. جامعه آماری پژوهش مدیران میانی سازمان های دولتی شهر خرم آباد هستند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 25 نفر از آنان به عنوان اعضای نمونه انتخاب گردیده است. در تحقیق حاضر با استفاده از ترکیب روش کمی و کیفی، ابتدا با استفاده از داده های کیفی بدست آمده از مطالعات اکتشافی شامل بررسی متون اکتشافی و انجام مصاحبه های اکتشافی عوامل ایجاد کننده آنومی سازمانی مشخص شده است، سپس با استخراج عوامل آنها را از طریق تحقیق زمینه یابی مورد ارزیابی قرار داده شد. نتایج پژوهش مشتمل بر دو بخش است، که در بخش اول مجموعه ای از عوامل ایجاد کننده آنومی سازمانی شناسایی و در بخش دوم میزان اهمیت و اولویت این عوامل مشخص می شود. نتایج پژوهش نشان می دهند که عدم توانایی سازمان در نشان دادن ارزش های واقعی خود، فقدان هنجارهای مشترک در کار، نگرش منفی کارکنان نسبت به شغل خود، اجرای ضعیف فرآیند اجتماعی سازی کارکنان، عدم شایسته سالاری در سازمان، وجود ﺗﺒﻌﯿﺾ در سازمان، و عدم تعهد مدیران به ارزش های سازمان از مهمترین عوامل بوجودآورنده آنومی سازمانی هستند.